مرجان دریایی یک موجود بیمهره میباشد. مرجانهای دریایی کلونیهای فشردهای در دریا دارند. این موجودات شاخهای از کیسه تنان به حساب میآیند. اما شاید برای شما جالب باشد که بدانید ساختار پوستی و شکل زندگی این موجودات به چه شکلی است. ما در این مقاله سر تا پیاز مرجانهای دریایی را برای شما بازگو کردهایم. تا پایان مقاله همراه ما باشید.
مرجانهای دریایی چه نوع موجوداتی هستند؟
مرجانها حیوانات کوچک و شبیه شقایق کوچکی به نام پولیپ هستند که می‌توانند کلونی تشکیل دهند. این پولیپها با هم یک اسکلت مشترک را تشکیل میدهند. مرجانها در خانواده بزرگ جانوران گزنده، Cnidaria طبقه بندی میشوند.
صخرههای مرجانی از انبوهی از گونههای مرجانی تشکیل شدهاند که با هم یک اکوسیستم را تشکیل میدهند. یعنی یک محیط طبیعی بسیار خاص که از گیاهان و حیوانات مختلف تشکیل شده است. صخرههای مرجانی به عنوان پناهگاه، ذخایر غذایی و مهدکودک برای بسیاری از ساکنان آن عمل میکنند.
مرجانها گیاه هستند یا حیوان؟
برای چندین قرن ماهیت این موجود عجیب و غریب شبیه درختان گل‌دار کوچک متصل به صخرهها در ته دریا موضوع بحث‌های زیادی توسط طبیعت گرایان بود. مرجانها در واقع جانوران کوچکی هستند که پولیپ نامیده میشوند و به شکل شقایق‌های کوچک دریایی هستند که می‌توانند کلونی‌ها را تشکیل دهند. این پولیپها با هم یک اسکلت مشترک را تشکیل میدهند.
اولین مشاهدات در دریای مدیترانه توسط پلینی بزرگ بر روی مرجان قرمز انجام شد. هنگامی که مرجان به سطح میآید به سرعت می‌میرد. بنابراین آن را گیاه دریایی می‌دانستند که با بیرون آوردن از آب به سنگ تبدیل میشود. تا اواسط قرن هجدهم بود که به عنوان حیوانی شناخته شد که در خانواده بزرگ حیوانات گزنده طبقه بندی می‌شد.
مرجانهای دریایی چگونه زندگی میکنند؟
صدها گونه مختلف مرجان وجود دارد. مرجانها مجموعه‌ای خیره‌کننده از شکل‌ها و رنگ‌ها دارند. از مرجانهای مغزی گرد و تا شده تا شلاق‌های دریایی بلند و ظریف و فن‌های دریایی که شبیه درختان یا گیاهان رنگارنگ و پیچیده هستند.
مرجانها متعلق به شاخه cnidaria هستند. گروهی که شامل چتر دریایی ، شقایق و چندین بی مهره دریایی ژلاتینی و گزنده دیگر است.
این موجودات به یکی از دو روش تغذیه میکنند. برخی از گونهها با استفاده از شاخکهای گزنده در لبه‌های بیرونی بدنشان حیات دریایی کوچکی مانند ماهی و پلانکتون را صید میکنند. با این حال بیشتر این موجودات برای تأمین انرژی از طریق فتوسنتز به جلبک‌هایی به نام zooxanthellae وابسته هستند.
مرجانها یک رابطه همزیستی یا دوجانبه سودمند با جانوران جانور وحشی دارند. این جلبکها در داخل بدن پولیپ مرجانی زندگی میکنند و در آنجا فتوسنتز میکنند تا برای خود و پولیپها انرژی تولید کنند. پولیپها به نوبه خود خانه و دی اکسید کربن را برای جلبکها فراهم میکنند. علاوه بر این zooxanthellae رنگهای پر جنب و جوش خود را به مرجانها ارائه میدهد. اکثر اجسام پولیپ مرجانی بدون zooxanthellae شفاف و بی رنگ هستند.
برخی از گونههای مرجانی مانند مرجانهای مغزی هرمافرودیت هستند. به این معنی که تخمک و اسپرم را همزمان تولید میکنند. تولید مثل جنسی در طی یک رویداد تخمریزی انبوه مرجانها اتفاق میافتد که برای برخی گونهها تنها یک بار در سال امکان پذیر است.
ساختار مرجان دریایی
مرجانهای دریایی از کربنات کلسیم یا سنگ آهک تشکیل شده است. مرجانها توسط کلنیهای پولیپ مرجانی و جلبک‌های مرجانی از آب جذب میشود. پولیپها اسکلتهایی از کربنات کلسیم در اطراف خود می‌سازند. رنگ زیبای مرجانها از شاخکهای رنگارنگ پولیپهای و جلبک‌های zooxanthellae بدست میآید که در بافته‌ای بسیاری از گونهها زندگی میکنند.
رده بندی مرجانها
مرجانها به ردههای مشخصی تقسیم میشوند که شامل:
- حاشیهای
- حلقهای
- سد
- تکهای
حاشیه ای
مرجانهای حاشیهای در نزدیکی خط ساحلی اطراف جزایر و قارهها رشد میکنند. آن‌ها توسط تالابهای باریک و کم عمق از ساحل جدا شدهاند. مرجان حاشیهای رایج ترین نوع مرجانها هستند.
سد
نوع سد نیز موازی خط ساحلی هستند اما با تالابهای عمیق‌تر و وسیع‌تر از هم جدا میشوند. آن‌ها می‌توانند به سطح آب برسند و یک مانع برای ناوبری تشکیل دهند.
حلقه ای
نوعی مرجان هستند که تالابهای حفاظت شدهای را ایجاد میکنند و معمولاً در وسط دریا قرار دارند. مرجانها معمولاً زمانی تشکیل میشوند که جزایری که توسط صخرههای حاشیهای احاطه شدهاند در دریا فرو می‌روند یا سطح دریا در اطراف آن‌ها بالا می‌رود.
تکه ای
صخرههای تکهای صخرههای کوچک و جدا شدهای هستند که از کف باز سکوی جزیره یا فلات قاره رشد میکنند. آن‌ها معمولاً بین صخرههای حاشیهای و صخرههای سدی رخ میدهند. اندازه آن‌ها بسیار متفاوت است و به ندرت به سطح آب می‌رسند.
انواع مرجانها
مرجان دریایی به دونوع اصلی تقسیم بندی میشود:
- نرم
- سخت
سخت
مرجانهای سخت مانند مرجان الخورن و مرجان استغورن، در مستعمرات رشد میکنند و اغلب به آن‌ها مرجانهای صخره ساز می‌گویند. مرجانهای سخت از کربنات کلسیم اسکلت می‌سازند. مادهای سخت که در نهایت به سنگ تبدیل میشود. با گذشت زمان این سنگ تشکیل میشود و پایه یک صخره مرجانی را تشکیل میدهد و ساختاری را فراهم میکند که بچه مرجانها می‌توانند بر روی آن مستقر شوند.
نرم
مرجانهای نرم مانند انگشتان دریایی و تازیانههای دریایی نرم و قابل خم شدن هستند و اغلب شبیه گیاهان یا درختان هستند. این مرجانها اسکلت‌های سنگی ندارند و مرجان‌هایی غیر صخره ساز هستند. در عوض هسته‌های چوب مانند و پوسته‌های گوشتی را برای محافظت رشد میدهند. مانند مرجانهای سخت آن‌ها تمایل دارند در مستعمرات زندگی کنند.
تغذیه مرجان دریایی چیست؟
غذاهای مرجانی را میتوان به سه نوع اصلی تقسیم کرد. باکتریها، فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها. باکتری‌های پروبیوتیک نشان دهنده غذاهای مخصوص مرجانی برای نگهداری مرجان‌هایی مانند آکروپورا هستند. مرجانها یا از باکتریها تغذیه میکنند یا باکتریها واکنش تغذیهای را از مرجانها آغاز میکنند و پولیپهای خود را گسترش میدهند.
فیتوپلانکتونها مرجان‌هایی با پولیپهای کوچک مانند spsهستد. مرجانهای نرم، فیتوپلانکتونها را قدردانی میکنند و همچنین می‌توانند سایر بی‌مهرگان ریز مانند Copepods را که مرجانهای پولیپ بزرگ‌تر و ماهی‌ها را تغذیه میکنند استفاده کنند.
زئوپلانکتون نام غذای مرجانی است. مانند کوپودها، کالانوس، میسیس و کریل. زئوپلانکتون اغلب به عنوان موتور اقیانوس شناخته میشوند. در دریاها بیش از کل توده انسان‌های زنده روی زمین است. همچنین کریل، بزرگ‌ترین موجود دریایی جهان، نهنگ آبی را تغذیه میکند.
خود زئوپلانکتون در طبیعت از فیتوپلانکتون تغذیه میکند و فیتوپلانکتونها از نور خورشید و مواد مغذی مانند ماهی، مرجان و نهنگ تغذیه میشوند. بنابراین همه چیز تبدیل به یک چرخه شگفت‌انگیز زندگی خواهد شد.
زمان و نحوه تغذیه مرجانهای دریایی
اگر مرجان دریایی در آکواریوم دارید و نمیدانید که چگونه غذای آن‌ها را بدهید به نکات زیر توجه فرمایید:
یکی از بهترین موارد در مورد تغذیه مرجانها واکنش تغذیه آن‌ها است. غذا را در نزدیکی آن‌ها قرار دهید و بسیاری از مرجانهای lps شاخکهای تغذیهای را که معمولاً در طول روز نمی‌بینید بیرون می‌آورند. در حالت ایده آل، پمپ‌ها را خاموش کنید و غذا را روی مرجانها بیندازید تا روی خود مرجان بیفتد.
سپس باید شاخک‌هایی را ببینید که بیرون میآیند و غذا را قبل از بسته شدن روی دهان به سمت دهان حرکت میدهند. اگر نمیتوانید به مرجان برسید، میتوانید خوراک را با یک پیپت تغذیه مرجانی هدف قرار دهید. تغذیه باید 10 تا 20 دقیقه طول بکشد تا زمانی که میتوانید پمپ‌ها را دوباره روشن کنید. مرجانها را میتوان به‌طور روزانه تغذیه کرد.
آن شاخکهای تغذیه‌کننده در برابر نیش زدن ماهی‌ها مانند پروانه‌ها در طبیعت آسیب‌پذیر هستند، بنابراین معمولاً مرجانها فقط شب‌ها آن‌ها را رها میکنند. برای طبیعی بودن، مقداری غذای مرجانی را بعد از خاموش شدن چراغ در شب ارائه دهید. اگرچه به نظر نمیرسد که مرجانها در روز در آکواریوم‌ها تغذیه شوند. اگر ماهی‌ها غذای مرجانهای دریایی شما را می‌دزدند ابتدا به ماهی‌ها و سپس مرجانها غذا بدهید.
همزیست های مرجانی
فتوسنتز در سیانوباکتری‌ها، جلبک‌های سبز و گیاهان زمینی پایه در برابر فشار کاهشی بیش از حد بر زنجیره فتوسنتزی توسط پروتئین‌های فلاوودیرون FLV که الکترون‌های فتوسنتزی را با کاهش O 2 متلاشی میکنند محافظت میشود.
در این موجودات، ژن‌های کد کننده FLV همیشه به شکل یک جفت ایزوآنزیم دو نوع FLVA و FLVB حفظ میشوند که اعتقاد بر این است که در O2عمل میکنند..کاهش عکس به عنوان یک هترودایمر عمل میکند. در حالی که همزیست‌های مرجانی دینوفلاژلات‌های خانواده تنها جلبک‌هایی هستند که FLV را در دودمان پلاستید قرمز فتوسنتزی دارند.
تنها یک ژن در رونوشت‌ها یافت میشود و نقش و فعالیت آن ناشناخته باقی مانده است. بر اساس هم ترازی توالی آمینو اسید و تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک، نتیجه می‌گیریم که در همزیست‌های مرجانی، جفت ژن برای FLVA و FLVB برای ساختن یک منطقه کد کننده برای یک آنزیم هیبریدی که احتمالاً زمانی یا پس از به ارث بردن هر دو ژن رخ داده است، ترکیب شدهاند.
تولید مثل مرجانها
مرجانها می‌توانند به صورت غیرجنسی و جنسی تولید مثل کنند. در تولید مثل غیرجنسی، پولیپهای کلونال جدید از پولیپهای والد جوانه می‌زنند تا گسترش یا ایجاد کلنیهای جدید کنند. این زمانی اتفاق میافتد که پولیپ والد به اندازه معینی می‌رسد و تقسیم میشود. این روند در طول زندگی حیوان ادامه دارد.
حدود سه چهارم مرجانهای سنگی گامتهای نر و یا ماده تولید میکنند. بیشتر این گونهها تخم‌گذار هستند و تعداد زیادی تخمک و اسپرم را در آب رها میکنند تا فرزندان خود را در یک منطقه جغرافیایی وسیع توزیع کنند.
تخمک‌ها و اسپرم‌ها به هم می‌پیوندند تا لاروهای شناور آزاد یا پلانکتون به نام پلانولا را تشکیل دهند. تعداد زیادی پلانول برای جبران خطرات بسیاری مانند شکارچیان که هنگام حمل توسط جریان‌های آب با آن مواجه هستند تولید میشوند. زمان بین تشکیل پلانولها و استقرار دورهای با مرگ و میر فوق العاده بالا در میان مرجانها است.
در امتداد بسیاری از صخرهها تخم ریزی به عنوان یک رویداد همزمان انبوه رخ میدهد. زمانی که همه گونههای مرجانی در یک منطقه تخمها و اسپرمهای خود را تقریباً همزمان آزاد میکنند. زمان پخش یک رویداد تخم ریزی بسیار مهم است زیرا مرجان دریایی نر و ماده نمیتوانند با یکدیگر تماس تولید مثلی داشته باشند
سرانجام تخم ریزی مرجانهای دریایی
مستعمرات ممکن است با فواصل وسیع از هم جدا شوند. بنابراین این رهاسازی باید به طور دقیق و گسترده زمان بندی شود و معمولاً در پاسخ به نشانههای محیطی متعدد رخ میدهد. کنترل بلندمدت تخم ریزی ممکن است به دما، طول روز و یا سرعت تغییر دما مرتبط باشد. کنترل کوتاه مدت معمولاً بر اساس نشانههای ماه یا نشانههایی از ماه است. رهاسازی نهایی یا تخم ریزی معمولاً بر اساس زمان غروب خورشید است.
پلائولها به سمت بالا به سمت نور شنا میکنند و وارد آب‌های سطحی میشوند. پلانولها پس از شناور شدن در سطح، دوباره به سمت پایین شنا میکنند و در صورت مساعد بودن شرایط در آنجا مستقر میشوند.
هنگامی که پلانولها ته نشین میشوند، به پولیپ تبدیل میشوند و کلونیهایی تشکیل میدهند که اندازه آن‌ها افزایش مییابد. در بیشتر گونهها، لاروها در عرض دو روز مستقر میشوند. اگرچه برخی تا سه هفته و در یک نمونه شناخته شده، دو ماه شنا میکنند.
صخره های مرجانی
صخرههای مرجانی سازه‌های بزرگ زیر آب هستند که از اسکلت‌های بی‌مهرگان دریایی استعماری به نام مرجان تشکیل شدهاند. گونههای مرجانی که صخرهها را می‌سازند، مرجانهای هرماتیپی یا سخت نامیده میشوند. زیرا کربنات کلسیم را از آب دریا استخراج میکنند تا یک اسکلت بیرونی سخت و بادوام ایجاد کنند که از بدن‌های نرم و کیسه مانند آن‌ها محافظت میکند.
سایر گونههای مرجانی که در ساختمان صخرهها نقشی ندارند مرجانهای نرم نامیده میشوند. این نوع مرجانها ارگانیسمهای انعطاف پذیری هستند که اغلب شبیه گیاهان و درختان میباشند. صخرهها شامل گونه‌هایی مانند فن‌های دریایی و شلاق‌های دریایی هستند.
هر مرجان فردی به عنوان پولیپ نامیده میشود. پولیپهای مرجانی روی اسکلت‌های خارجی کربنات کلسیم اجداد خود زندگی میکنند و اسکلت بیرونی خود را به ساختار مرجانی موجود اضافه میکنند. با گذشت قرن‌ها صخرههای مرجانی به تدریج رشد میکنند. یک اسکلت بیرونی کوچک در یک زمان تا زمانی که به ویژگی‌های عظیم محیط دریایی تبدیل شوند.
فواید مرجان دریایی
اقیانوس 50 درصد از اکسیژن مورد نیاز ما را تولید میکند. 25 درصد از کل انتشار دی اکسید کربن را جذب میکند و 90 درصد از گرمای اضافی تولید شده توسط این انتشارات را از بین میبرد.
مرجانهای دریایی یکی از با ارزش ترین اکوسیستمهای زیست محیطی و اقتصادی در سیاره ما هستند. آن‌ها با پوشش کمتر از 0.1 درصد از اقیانوسهای جهان، بیش از 25 درصد از تنوع زیستی دریایی را پشتیبانی میکنند و به یک میلیارد نفر با حفاظت از سواحل، شیلات، منابع دارویی، مزایای تفریحی و درآمدهای گردشگری خدمات میرسانند.
دیدگاه خود را بنویسید